Geen idee hoe je je leven moet oppakken na kanker? 

Je voelt je opgelucht en blij omdat je kankerbehandeling achter de rug is!  Er is alleen één grote MAAR:

1. Je voelt je fysiek  gebroken door de behandeling.
2.  Je zit kapot op de bank, iedereen is druk; maar jij hebt geen puf; je komt tot niets. 
3. Je weet niet waar je de energie vandaan te halen om iets te doen in het huishouden.
4. Iedereen vraagt wat je nu gaat doen maar jij voelt geen kracht om ook maar iets te doen.
5. Je wilt graag aansterken en je gewone leven oppakken maar weet niet waar te beginnen.
6. Je vraagt je af wat je gewone leven eigenlijk is want niets is meer gewoon sinds de diagnose
7. Wat wil je nog van je oude leven en wat niet meer?
8. Je wilt GEEN doorverwijzing naar zware psychologische- of revalidatie trajecten. 
9. De gedachte alleen al aan nog meer ''kanker trajecten'' maakt je zwaar en moedeloos. 

• Je wilt je weer onderdeel voelen van de maatschappij!
• Meedraaien met een blij en energiek gevoel!
• Je verlangt naar het gewone leven en wilt dit weer oppakken.
• Je snapt dat je niet 1,2,3 terug bent en wilt antwoord op de hoe lang vraag.
• Je wilt antwoord op de vraag hoe je nieuwe ''gewone'' leven eruit gaat zien.
• Wat wil je weer oppakken en wat wil je loslaten van ''voor de kanker''? 
• Je weet niet waar te  beginnen? 
• Hoe geef je invulling aan je  dagen en weken? 
• Je hebt behoefte aan  praktische handvatten en tips.
• Je hebt een duwtje in de rug nodig de juiste kant op. 
• Je wilt in een aantal gesprekken de tools en kracht hebben om zelf vorm te geven aan je leven.

Je zoekt iemand met kennis en ervaring op het gebied van herstel na kanker. Een persoon, die samen met jou kijkt waar en hoe als eerste mee te beginnen. Passend bij waar jij nu staat en waar je naar toe wilt.

 Je wilt  op een luchtige, positieve manier aan de slag; zonder drama. Daar heb je al genoeg van gehad. 

Nou hier ben ik! Neem gerust contact op!

Mijn naam is Marloes en vorm een prachtig  gezin met mijn man, dochter van 8  en  zoon van 11 jaar. Ik ben in juni 2017 gediagnosticeerd met darmkanker stadium 3. Mijn ervaring met de diagnose kanker, de behandeling en de reactie vanuit  de maatschappij heeft ervoor gezorgd dat ik anders ben gaan leven. 

Ik merkte al snel na de diagnose dat mensen je anders bekijken en benaderen. Somberheid, verdriet, schrikreacties, afstandelijkheid en serieusheid vliegen je om de oren! Zowel vanuit de professionals als je familie en vrienden. Terwijl ik juist behoefte kreeg aan luchtigheid, mooie feestelijke momenten en vrolijkheid in het dagelijks leven. Die momenten en gesprekken bouwde ik bewust zelf in in mijn leven. 

Ik had soms even iemand nodig die met mij meedacht. Die ervaring had of deskundig was. Iemand zonder drama of zwaarte. Heb een allergie voor wachtlijsten en langdurige trajecten. Af en toe een uur, een klankbord, iemand die voelde als een goede vriend(in) die wist waar ik het over had en advies kon geven, dat is wat ik nodig had! Geen  psychologen  en / of praatgroepen met anderen die het nog zwaarder hebben. Daar werd ik niet beter van; eerder slechter! Ken je dit gevoel ook?

 Zoek jij een luisterend oor,  advies en begeleiding bij je herstel?  Direct in te zetten in je dagelijkse leven? Maar wel graag op een praktische, lichte, luchtige en positieve manier?

 Mijn missie is om mensen te helpen hun gewone leven weer terug te krijgen na de kankerbehandeling. Dat ze weten wat de eerste stappen zijn op weg naar het ''gewone'' leven en in welke richting. Dat ze hun positiviteit weer terug krijgen en zich weer blij gaan voelen!

Als je nog twijfelt of ik ervaring genoeg heb met herstellen na zware medische trajecten dan nog even het volgende.  Naast de kanker st. 3 (2017-tot op heden), ben ik ook bekend met terugkerende hernia's (2005-2010) waardoor ik niet meer kon werken en uiteindelijk  een herniaoperatie heb gehad in 2012, Met 24 uur later een spoedoperatie vanwege een bloeding bij de wervels die gelukkig nog net op tijd gestopt kon worden (mijn onderlichaam was al gevoelloos) Eind 2012, tijdens de zwangerschap van mijn dochter, kreeg ik last van epileptische aanvallen. Na de bevalling (2013) kwamen we achter de oorzaak; een drukkende goedaardige tumor in mijn hersenen. Na 9 jaar van epileptische aanvallen, onderzoeken, opnames, niet werkende medicijnen cocktails, hersenoperatie die werden uitgesteld vanwege ontdekte darmkanker, daarna vanwege corona in Nederland, daarna omdat ik zelf corona bleek te hebben (had mijn OK schort al aan),  werd de hersentumor maart 2021  succesvol verwijderd. Echter ik raakte daarbij wel rechtzijdig verlamd. Toen ik na twee dagen 1 vinger kon bewegen wisten we zeker dat het van tijdelijke aard zou zijn. Na een revalidatietraject in een revalidatie centrum ben ik nu nog steeds aan het herstellen onder begeleiding 3 x per week. Ook nu kom ik weer terug in het gewone leven, geniet volop en weet wat mij te doen staat om gezond en blij te blijven! De tijd dat ik anderen daarbij kan helpen met mijn ervaringen is nu gekomen! Dus...waar kan ik je bij helpen?